Cinsel istismar haberleri kesilmiyor

Şanlıurfa Sırrın Mahallesi’ndeki evlerinde 3 kızına cinsel istismarda bulunduğu öne sürülen sağır ve dilsiz H.N., eşi A.N.’nin şikayeti üzerine geçtiğimiz Temmuz ayında tutuklanarak, cezaevine konuldu. Geçtiğimiz Pazartesi günü adliyeye giden taciz mağduru kızlardan Z.N. (17),  görüştüğü avukatlardan, babasının serbest kalma ihtimali olduğunu öğrendi.  Eve döner dönmez bir odaya giren Z.N., kapıyı kilitleyip, bileklerini kesti. Abla R.N. de aynı dakikalarda intihar etmek için 5 katlı binanın çatısına çıktı.  Polis ekiplerinin, ikna çabaları sonucu R.N. çatıdan inerken, Z.N. de kilitlediği kapıyı açtı. İki kardeş, ambulansla hastaneye götürülerek tedavi edildi. Kızkardeşlere psikolojik destek verilmeye başlandı…

Dün akşam saatlerinde ise Sosyal Hizmetler İl Müdürlüğü yetkilileri polis ve psikolog eşliğinde ailenin evine geldi.  Aile üyeleriye görüşmeler yapan yetkililer, ablalarıyla birlikte babasının istismarına maruz kalan 14 yaşındaki en küçük kardeş Z.N.’nin devlet korumasına alınmasına karar verdi. Anne ve ablaların da onay vermesi üzerine Z.N., Sosyal Hizmetler İl Müdürlüğü yurduna götürüldü.

‘ADIMIZ ÇIKAR’ DİYE SES ÇIKARMADIK

Abla R.N. (23), küçük yaşlardan itibaren taciz mağduru olduğunu, yaşadıkları yerde adları çıkar korkusuyla sustuklarını anlatarak, “Babamın sürekli tacizi oluyordu. Anneme, tacizi anlatmaktan korkuyordum. Artık tacizlerinin önünü alamıyordum ve 14 yaşındayken anneme söyledim. Annemle birlikte konuyu halama anlattık. Halam bize ‘adınız çıkar’ diyerek, olayın üstünü kapattı” dedi.

Babasının tacizlerinden kurtulmak için daha önce tanımadığı biri ile çocuk yaşta evlenmek zorunda kaldığını ifade eden abla, bu evlilikten bir çocuğu olduğunu ancak şiddet nedeniyle boşandığını kaydetti. Kız kardeşlerden Z.N. de 13 yaşından itibaren 4 yıl boyunca babasının tacizlerine maruz kaldığını belirterek, “Okula giderken rehberlik hocası annemi çağırarak kendime zarar verdiğimi ve psikolojik destek almam gerektiğini söyledi. Ardından beni psikiyatriye gönderdiler. Doktorlara bir şey diyemiyordum çünkü kimse inanmıyordu. Tacizler dayanılmaz hale gelince şikayetçi olduk” dedi.